Terug naar huis

En dan word je wakker voor de laatste keer in Curaçao.

Na het opruimen van het huisje zijn we nog even naar Mambo Beach gegaan. Lekker nog de laatste zon uurtjes meepakken voordat we terug gaan naar ons koude grauwe kikkerlandje.

Even een ander leuk feitje om te vernoemen is dat we de lokale krant hier hebben gehaald. Nou is mijn Papiaments niet geweldig maar ze hebben het over kroonprinses Amalia zoals ik werd genoemd.

Helaas is het alleen nog maar digitaal, de papieren variant bestaat niet meer sinds dit jaar.

Ik blijf het toch echt een geweldige prestatie vinden die we hier hebben neergezet.

Na een paar uurtjes op het strand gelegen te hebben en de laatste cocktails naar binnen gewerkt te hebben werden we door Sharella opgehaald. Nog een laatste keer douchen in het huisje.

Daarna op weg naar het vliegveld. Waren daar ruim van te voren. Even nog een burger gegeten omdat ik niet wist hoe het eten aan boord zou zijn.

En dan is daar het moment boarding time.. gelukkig een stoel aan het gangpad.

Vrij snel na het opstijgen ging de stoel van de persoon voor me naar achteren. Nou heb je in economy class al weinig ruimte maar zo nog meer. En het mag maar het is toch vervelend. Toen kwam er een steward langs die vroeg of het ging. Ik zei "gaat beetje krap". Hij gaf aan dat er nog een stoel vrij was in comfort class. Die heb ik met alle liefde aangenomen, meer beenruimte op zo een lange vlucht is niet verkeerd.

Het eten aan boord was ditmaal niet verkeerd.

Ik heb geprobeerd te slapen dat is echter niet gelukt. Wel mijn ogen kunnen laten rusten.

Dit keer was ik voor vertrek zo slim om mijn serie te downloaden dus heb ik lekker mijn serie kunnen kijken.

Rond 11 uur waren we geland.

Na door de douane heen te zijn gegaan moesten we nog een tijd op de koffers wachten. Die van mij was er vrij snel en wilde in eerste instantie nog op de andere wachten maar Sharella zei ook, Stanneke is op je aan het wachten. Stanneke heeft me heel lief naar huis gebracht.

Nu al geruime tijd thuis en de eerste was zit al in de wasmachine want de wasmachine daar was om te huilen en met een handwasje krijg je het toch niet helemaal goed schoon zoals je echt wil.

Ik heb erg veel moeite om mijn ogen open te houden, ga mijn best doen om het tot 8 uur te halen.

Hierbij wil ik nogmaals al mijn sponsors bedanken voor deze onvergetelijke ervaring. Met kers op de taart kampioen worden als eerste Nederlandse team