Off I go

Gisteren was het dan zo ver.

Mijn reis naar Curaçao. De vliegreis die ik in mijn eentje zou ondernemen.

Dinsdag nog de laatste dingen geregeld. Even langs werk gegaan om de documenten uit te printen en langs de Decathlon te gaan om een snorkel te kopen.

Kreeg ik bij thuiskomst vanuit Curaçao een mailtje dat ik de medicatieaanvraag niet goed had geregeld omdat ik het moest aanvragen bij het CAK.

Dit had ik allemaal netjes gedaan maar het verkeerde document opgestuurd en dus ook de verkeerde uitgeprint.

Dus snel Ginny nog geappt kan je het aub op je werk uitprinten. In de avond die documenten bij haar opgehaald.

Altijd als ik op een vakantie ga kan ik de avond ervoor heel slecht slapen.

7 uur besloten om uit mijn bed te kruipen en rustig klaar te maken.

De RMC taxi was netjes op tijd die had ik om half 9 besteld.

Super aardige chauffeur die zelf op Curaçao heeft gewoond. We moesten nog een hele familie oppikken die hun vakantie gingen vieren in Dubai.

Rond half 10 kwam ik aan op Schiphol en mocht vanaf 8.55 inchecken.

Meteen naar de incheckbalie gelopen en gevraagd of ze me konden helpen bij het zelfstandig inchecken.

Dat deel was achter de rug.

Daarna kwam voor mij de spannendste fase en dat was door de douane gaan.

Gezien ik een shitload aan medicatie mee heb vind ik dat toch eng, ookal heb ik netjes daar mijn documenten voor en alles.

En ja hoor beide tassen werden eruit gepikt dus mijn hart zat al in mijn keel. Grappige was dat het hun helemaal niet om de medicatie ging maar ze wilde naar de massage gun kijken [e-1f923]

Door de douane heb ik besloten om langs de Mac te gaan. Een lange vlucht waar het eten niet altijd rijkelijk is.

Rustig even gezeten en langs de winkeltjes gestruind. Op zoek naar kauwgom. Blijkt dus nergens op Schiphol kauwgom te worden verkocht [e-1f631]. Dan maar bij het opstijgen en dalen veel slikken.

De tijd ging in mijn beleving behoorlijk snel en voor ik het wist was het al tijd om te gaan boarden.

Ik zat naast een jong koppel die voor de eerste keer naar Curaçao ging.

Had bij online inchecken voor gangpad gekozen zodat ik mijn benen wat kon uitstrekken.

Eigenlijk vond ik de vlucht voor mijn gevoel heel snel gaan.

Vrij snel kregen we al een warme maaltijd maar door de Mac zat ik helemaal vol.

Bij het opstijgen schrok ik trouwens me de pleuris. Wij zaten net onder de wielen en toen die inklapte maakte dat nog best veel lawaai.

Enige nadeel wat ik echt te smerig vond was toen ik naar de wc ging dat die compleet onder de pies zat. Werkelijk waar te ranzig voor woorden.

Tijdens de vlucht heb ik lekker mijn Psychologie magazine gelezen.

Een horror Doctor Sleep gekeken en de Barbie film en aan een boek begonnen die ik van Ginny heb geleend.

Voor ik het wist begon de landing al naar Punta Cana op de Dominicaanse Republiek waar ik een tussenlanding had.

Iedereen moest met handbagage en al uit het vliegtuig. Niet verwacht maar wel erg welkom om de benen te strekken.

Snel even ingeschakeld op de WiFi om al een deel van het thuisfront te laten weten dat de eerste deel van de vlucht goed was verlopen.

Al vrij snel was het weer tijd om te boarden. Maar bij het boarden moest ik langs een drugshond. De angst sloeg me in de keel. De hond snuffelde aan mijn koffer waar mijn medicatie in zat. Ik denk dat de angst in mijn ogen en mijn lichaamshouding goed te zien was. Gelukkig reageerde de hond helemaal niet. Of het is een slechte drugshond of er zit zo minimaal concerta in dat het niet van belang is haha.

Terug in het vliegtuig konden we vrijwel direct weer opstijgen en zou de vluchttijd nog 1 uur en 10 minuten bedragen.

Besloten om lekker verder te lezen en binnen no time hadden we de daling al ingezet richting Curaçao.

Deze stresskip heeft zich zoals gewoonlijk veel drukker gemaakt dan nodig was. De reis is echt prima verlopen. Toch ook wel trots dat dit ook weer een stap is die ik heb gemaakt.

Hopelijk beloofd dat nog veel meer moois.

Uit het vliegtuig op mijn bagage gewacht snel door de douane gegaan en rustig gewacht op de Hollandse meiden Claudia en Daisy waar ik het appartement mee zou delen.

Zij waren 10 minuten later dan mij geland.

De dame van de auto die Daisy had geregeld stond al klaar dus binnen no time zaten we in de auto.

Maar maps.me werkten nog niet helemaal goed. Blue bay resort was wel makkelijk te vinden maar eenmaal op het resort was het aardig lang zoeken naar het appartementje.

Het was appartement 415 met adres Greenview 11

Maar nergens was zo een hoog nummer te vinden dus besloten we bij nummer 11 te kijken.

Echter konden we met de code niet bij de sleutel komen.

Gelukkig konden we de WiFi code van de onderburen lenen zodat Daisy de beheerder kon bellen. Die zei ja heb een andere sleutelcode gestuurd. Hmm ja heel lief maar zonder WiFi gaan wij dan niet ver komen.

Met de juiste code konden we eindelijk het appartement binnentreden.

Claudia maakt gebruik van de master bedroom met eigen badkamer en Daisy en ik delen de andere kamer.

Helaas zijn we wat probleempjes tegengekomen dus gelukkig komt de beheerder zo langs.

Zo hebben we nog steeds geen WiFi en maken we stiekem gebruik van die van de onderburen.

Sorry maar dankjewel hahaha.

Besloten om even naar het strand te gaan.

Deze is helaas niet op loopafstand.

Nou ja wel op loopafstand maar 10 a 15 minuten ongeveer.

Toen we er aankwamen was er live muziek.

Een verfrissend drankje gedaan en Hollandse snacks gegeten want helaas waren de nachos al helemaal op.

Daarna was het half 10 dus vonden we het welletjes en zijn we teruggekeerd naar het appartement.

En dan om half 3 in de nacht wakker worden. Half 9 Nederlandse tijd. En ik dacht nope nope nope. Ik heb nog niet eens 5 uur geslapen dit is echt te vroeg.

Heb me nog wel omgedraaid maar veel liggen woelen. Had het door de airco ook ijskoud maar wilde hem niet uitzetten want dacht straks heeft Daisy het wel warm. Uiteindelijk bekende Daisy vanochtend dat ze het ook koud heeft gehad dus de airco gaat vannacht stukken warmer.

Om half 5 was ik dan echt wakker wakker.

Morgen komt deze dag online [e-1f609]