Laatste wedstrijd

Ik werd weer eens aardig brak wakker haha. Maar wat wil je als je in die bloed hitte elke druppel vocht heb uitgezweet en zo laat naar bed gaat.

Na het ontbijt nog even het zwembad ingesprongen. Even de spiertjes losmaken want vandaag stond onze laatste wedstrijd op het programma tegen Rising Phoenix.

Het liep al wat uit dus wij kwamen ook wat later naar het veld. Hier zagen we Bonaire Angels winnen.

En dan moet je midden op de dag in de volle zon spelen en weet je wat raar isik vond het minder warm dan de avond ervoor.

Af en toe stond er namelijk een enorm koel windje.

Ice was uitgevallen. Ze mocht eigenlijk van de orthopeed nog niet spelen. Maar hallo softbal.

Maar ze heeft wel super vette foto's en filmpjes gemaakt.

De eerste inning begonnen we meteen sterk in het veld.

De eerste slagbeurt kwamen we wel op de honken maar wisten we het punt niet door te drukken.

In de tweede slagbeurt wist Rising Phoenix door een aantal fouten wel 2 punten te scoren.

Daarna lag de wedstrijd even een tijd stil.

Michael zei wij kunnen ook mierenneuken.

Blijkbaar hadden ze paknummer 5 en nummer 05 wat dus eigenlijk hetzelfde is.

Mij maakte het echt niet uit en dacht alleen maar laat me spelen dus 10 minuten later werd de wedstrijd hervat.

We bleven vechten en kwamen langszij.

Op een gegeven moment sloeg Dana een mooie hit. Jeanny rent naar 3 terwijl ze gewoon op 2 had moeten blijven. Maakt een sliding en blijft liggen.

Uiteindelijk moest ze naar het ziekenhuis. Eindstand gebroken enkel.

Wij moesten alsnog nadat het weer een hele tijd had stil gelegen de wedstrijd hervatten. Het stond inmiddels 7-2 voor ons.

Laatste inning veld moet goed komen denk je dan.

Maar ze sloegen en door wat slordige foutjes begon het opeens spannend te worden.

De laatste bal ging hard naar Sharella als pitcher die ze goed pakte waardoor de laatste nul gemaakt werd.

De umpire had tegen Chetlene gezegd nog 2 minuten dus we gingen ervan uit dat de wedstrijd was afgelopen. Hij wilde eerst nog een inning spelen maar uiteindelijk was het toch einde wedstrijd en hebben we de laatste met 7-5 gewonnen.

We gingen te laat van start dit toernooi. Als we hadden gespeeld zoals we de laatste wedstrijd hadden gespeeld zat er veel meer in.

Ondanks dat we de finale niet hebben gehaald heb ik enorm genoten. Vond het een super leuk en gezellig team dit jaar.

Na de wedstrijd zijn wij snel naar ons huisje gegaan om nog een frisse duik in het zwembad te doen en even de shirtjes te wassen.

Werden we gebeld dat de andere wedstrijd eruit was gehaald en dat de finale naar 6 uur was gegaan.

Toen moesten we opeens gaan opschieten.

Maar bij mij sloeg de stress toe. Ik kon met geen mogelijkheid online inchecken en zag ook geen stoelnummer.

Het Nederlandse front gecontact. Maar het was gesloten en ik moest weg naar de sluitingsceremonie dus ook geen WiFi beschikbaar.

Op de heenweg naar het veld was er bij de slagbomen twee auto's op elkaar geknald maar een andere dame voor ons was ook aardig aan het slingeren.

Daisy zei het wel tegen de bewaker maar de dame was al door de slagbomen.

Ze ging dezelfde weg en Daisy is stukken langzamer gaan rijden want het is een donker smal weggetje. Bij het einde bij de rotonde gekomen kwamen we de auto tegen in de prak.

We hadden voorspeld dat het op het weggetje zou gebeuren maar het was iets later. Blijkbaar was het een jonge Nederlandse dame.

Ergens kijk ik er niet eens meer van op want werkelijk waar sinds ik hier ben heb ik elke dag een ongeluk gezien.

Terug op het veld was de finale al bezig.

The Fighters tegen Rising Phoenix.

Ik was wel voor Rising Phoenix maar dat komt omdat Jeanny de zus van Sheeda daar in speelt.

The Fighters hebben uiteindelijk het toernooi gewonnen.

Met de sluitingsceremonie hebben alle teams een aandenken gehad voor deelname echt leuk gedaan.

Ze zijn helaas vergeten een prijs te maken voor het TikTok dansje maar we hebben hem qua views wel gewonnen.

De beste slagvrouw is nog niet bekend het kan zo maar zijn dat die in ons team zit.

Uiteindelijk zijn we helemaal tot het eind gebleven. Bijna iedereen was weg maar wij waren op Jeanny aan het wachten tot ze uit het ziekenhuis kwam.

Gelukkig kon ze nog lachen.

Mijn spelkwaliteit was dit toernooi echt niet goed. Ik ben veel beter van mezelf gewend. Zowel aan slag als in het veld zat het er bij mij niet in. Volgende keer beter.

Rond half 12 waren we thuis en hebben we het eten dat voor ons was gemaakt opgegeten en de laatste aflevering Wednesday gekeken.

Morgen is het alweer tijd om naar huis te gaan.

Danki pa tur kos!! Dat is wat ik alleen maar kan zeggen!